Siarka S

Liczba elektronów:	16
Liczba neutronów:	16
Liczba protonów:	16
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling):	2.44, 2.58
Stopień utlenienia:	-2, +2, +4, +6
Przewodność elektryczna:	1* 105 1/(*m)
Gęstość (293 K):	2.07 g/cm3
Temperatura topnienia:	115.36°C, 388.51 K
Temperatura wrzenia:	444.75°C, 717.90 K
Molowa pojemność cieplna:	0.27 J/(mol*K)
Ciepło topnienia:	1.7175 kJ/mol
Przewodność cieplna:	22.69 W/(mol*K)

Siarka jest żółtym ciałem stałym o tłustym połysku. Jest niemetalem. Występuje w postaci kilku odmian alotropowych, z których najbardziej znane to siarka rombowa i jednoskośna. Siarka gazowa występuje w postaci cząsteczek wieloatomowych.

Właściwości chemiczne

Siarka reaguje z wodorem tworząc siarkowodór H₂S. Z fluorowcami tworzy odpowiednie halogenki, np. SF₄, SCl₄,S₂Cl₂, SBr₄ i S₂Br₂. W reakcji z metalami tworzy siarczki. Spala się w tlenie dając dwutlenek SO₂. W reakcji jonów cyjankowych CN^- z siarką powstają jony tiocyjanianowe SCN^-.

Zastosowanie

Siarkę przede wszystkim przerabia się na kwas siarkowy. Używana jest ponadto do wulkanizacji kauczuku, w przemyśle barwnikowym i farmaceutycznym, tworzyw sztucznych i środków ochrony roślin.

Występowanie

Siarka jest często występującym pierwiastkiem w przyrodzie. Występuje głównie w postaci rodzimej i licznych związków (siarczki i siarczany). Duże złoża siarki występują w USA, Meksyku, Iraku i w okolicach Tarnobrzega. Siarka pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej zajmuje 16 miejsce (procenty wagowe).

Ciekawostki

Odkryty przez: znana od starożytności
Pochodzenia nazwy: od łacińskiego "sulfur" oznaczającego "kamień piekielny"

W starożytności siarki używano do dezynfekcji naczyń i pomieszczeń a także niszczenia szkodników roślin.